Дар мактаби таълими умумии рақами 22-и ноҳияи Самарқанд дар доираи аксияи «Самарқандро гулпӯш мекунем: 1+10» тадбири «Ҳар хонанда соҳиби гул бошад» баргузор гардид.
Дар қабати поликлиника ва шифохонаи Даштаки боло корхонае вуҷуд дорад, ки ҳавлиаш зиёда аз 1,5 га.ро ташкил намуда, бинояш дар солҳои ҳукумати шӯравӣ бунёд шудааст. Шиферҳои болои бомаш канда шуда, стропил ва рекаҳо дорад. Намедонед барфу боронҳои баҳору тирамоҳу зимистон ба куҷо меравад? Стропилҳо аз барфу борон ва офтоби тасфони тобистон сиёҳ шуда, аҳволи ночорро гирифтааст. Бино ва атрофи он боғи дарахтони мевадорро дида, гиряи кас меояд. Наход, ки бинои калони зебо, ки солҳои пеш як корхонаи калон буд, тамоми ширҳои хоҷагиҳои фермерии ноҳияро қабул намуда, халқи вилоятро бо маҳсулоти ширӣ таъмин мекард, ба ҳамин аҳвол афтода бошад?!
МЕҲРИ МОДАРШӮ
Тозаарӯс баъди анҷоми корҳои рӯзгор ба хонааш даромад, ки модаршӯяш болои кат - ҷойгаҳи онҳо хобидааст. Ӯ чӣ кор карданашро надониста, берун баромаданӣ шуд, ки модаршӯ боздошт:
Дар дунё ҳар як халқ арзишу анъанаҳои худро ҳифз намуда, мувофиқи давр ба онҳо амал мекунад. Тӯю маросимҳо низ оинаи арзишҳоямон ба шумор мераванд. Аммо имрӯзҳо он мазмуну моҳияти худро гум кардааст.
Ин воқеаро табибзане нақл кард...
Рӯзе ба хонаи кориям, зани тақрибан шастсола бо писари сисолааш ворид шуд. Писар модарашро хеле ҳурмати зиёд менамуд. Зуд-зуд рӯймоли модарро дуруст мекард, ба ӯ обу таъом дароз мекард. Аз муносибати аҷибу дилписанди ҷавон ба ҳайрат омадам. Баъди пурсиш аз саломатии ҷисмонии модар, аз ҳолати рӯҳияш пурсидам, зеро рафтори модар табиӣ набуд. Ба саволҳоям бемантиқ ҷавоб медод. Писар гуфт:
Имрӯзҳо дар тамоми гӯшаву канори мамлакати мо ҳусни таваҷҷӯҳ ва муҳаббати халқ ба ашъори пуробуранги шоири шаҳир Мирзо Турсунзода низ кам нест. Муаллифи асарҳои баландғояи “Сайёҳи Ҳинд”, “Тара-Чандрӣ”, “Писари Ватан” хоҳони тинҷиву хотирҷамъии мову шумост. Фарзанди асили “Мамлакати тиллоӣ” бо сеҳру ҷозибаи хомаи хеш ҳамчун “Оҳанрабо” маҳбуби дилҳост.
ИФТИХОР
Ба шарафи иди касбии ходимони корҳои дохилӣ, ҳамноҳияи мо, сардори шӯъбаи кофтукоби тезкори ҷиноятҳои Идораи корҳои дохилии шаҳри Самарқанд Эркин Ғаниев бо ифтихорнома ва тӯҳфаи хотиравии сардори садорати корҳои дохилии вилоят сарфароз гардид. Бешак, ҳар як дастовард ва муваффақияти ҳамдиёрамон ба кас ҳисси ифтихормандӣ бедор месозад.
ҚОТИЛОНИ КӮДАК ВА ҶАСОРАТИ ЭРКИН
Кашфи асрори маънӣ кори саҳл нест, алалхусус луғоти осори ниёгон, ки тӯли қарнҳо бори маънӣ кашида меоянд. Дар ин ҷода мақому манзалати луғоту фарҳангҳо дар мутолиаи осори баргузидаи ниёгон сарчашмаи боэътимодест. Аз ин лиҳоз кашфи асрори маънӣ кори саҳл нест. Алалхусус, луғоти осори ниёгон, ки тӯли қарнҳо бори маънӣ кашида меояд, дар ин ҷода мақому манзалати луғоту фарҳангро дар мутолиаи осори баргузидаи ниёгон сарчашмаи боэътимодест.
Хурдсол будаму падарам маро ҳамроҳи худ ба бозор мебурд. Ман ҳамчун ёрдамчӣ будам, ҳар ду бозорро давр гашта харид мекардем. Рӯзе вақти бозорро давр гаштанамон овози баланди ҷанҷоли одамонро шунидем. Падарам, ки одами қадбаланд буд, аз дур диду ба ман гуфт: Гард, ба он ҷо равем, чӣ гап шудааст.
- Ҳаёт аз пастиву баландӣ, талхиву ширинӣ иборат аст. – cуханашро оғоз намуд зани ба идораи рӯзномаомада. - Инсон хато мекунад ва дар давоми ҳаёташ ба ислоҳи он мекӯшад. Ман низ дар зиндагӣ қариб ба хатогӣ роҳ дода будам. Ҳар боре, ки ин воқеа ба хотирам ояд, дилам фишурда мешавад. Як хатои ман боиси бадбахтии чанд нафар мегардид...
Copyright © 2025. Субҳи Гулобод. Сайт материалларидан фойдаланганда www.gulobodtongi.uz манбаи кўрсатилиши шарт.
Матнда хатолик топдингизми? Матнни танлаб CTRL+ENTER босинг.